@ Leş

Böyle yaşarken bu dünyada yapayalnız olduğunu düşünüyorsun. Ama yalnız değilsin. Geceleyin mutfakta oturuyorsun ve sokağa bakıyorsun, karanlığa. Bir sürü insanın daha pencerelerinde ışık var. Onlar da birilerini bekliyorlar. Sen bunu fark edemiyorsun çünkü her zaman tek başına oturuyorsun ve bekliyorsun ve giderek başka hiçbir şey düşünmemeye başlıyorsun. Yalnız olmadığını öğrendiğinde biraz da olsun hafifliyor ruhun.